Μια ακόμη αντιπαράθεση στην Οστεοπόρωση. Όταν ο φόβος… «τρώει» τα έρημα !
Σ. Νίκας, Ρευματολόγος, (snnikas@yahoo.com)
Σε ένα πρόσφατο άρθρο πριν 5 ημέρες στους New York Times τονίζεται ένα σύγχρονο φαινόμενο, όπου οι ασθενείς, φοβούμενοι εξαιρετικά σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων, αποφεύγουν να λαμβάνουν απαραίτητα για αυτούς φάρμακα. (1)
Κλασσικό παράδειγμα η θεραπεία της οστεοπόρωσης, όπου ασθενείς που απαιτείται να λάβουν διφωσφονικά , δεν τα παίρνουν , φοβούμενοι πολύ σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες όπως άσηπτη νέκρωση γνάθου ή άτυπα κατάγματα
Όπως και πρόσφατα έχει αποδειχθεί (2), ο κίνδυνος για επικείμενο κάταγμα μετά το πρώτο κάταγμα 3πλάσιάζεται σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Κι όμως, τουλάχιστον στις ΗΠΑ όπου έγινε συγκεκριμένη μελέτη, λόγω θεμάτων ασφάλειας, η χρήση των από του στόματος διφωσφονικών έχει πέσει κατά 50% το 2012 σε σχέση με το 2008
Σύμφωνα με κάποιες μελέτες, θα χρειαστεί να θεραπεύσουμε 50 άτομα ώστε να γλιτώσουμε ένα κάταγμα Number Needed to Treat (ΝΝΤ) ενώ ένα άτυπο κάταγμα θα συμβεί σε έναν στους 40,000 ασθενείς υπό θεραπεία και αυτό είναι ένα ικανοποιητικό εύρημα
Και ενώ σε θέματα ασφάλειας οι ανησυχίες είναι υπερβολικές, αυτό που δημιουργεί ερωτήματα είναι αυτό το ΝΝΤ, αφού σύμφωνα με την τελευταία ανασκόπηση στο BMJ (3), η χρήση όλων αυτών των εργαλείων υπολογισμού καταγματικού κινδύνου (FRAX κα) έχει εκτινάξει τον αριθμό αυτό στο 175 (γυναίκες υπό θεραπεία για 3 χρόνια ώστε να γλιτώσει κανείς 1 κάταγμα ισχίου), εύρημα καθόλου ικανοποιητικό. Σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά, δημιουργείται θέμα υπερ-θεραπείας οστεοπόρωσης, ή καλύτερα «οστικής ευθραυστότητας», αφού έτσι, το 75% των γυναικών πάνω από 65 ετών είναι πλέον υποψήφιες για αντικαταγματική αγωγή.
Πηγές
(1) Fearing Drugs’ Rare Side Effects, Millions Take Their Chances With Osteoporosis: http://www.nytimes.com/2016/06/02/health/osteoporosis-drugs-bones.html?_r=0
(3) Overdiagnosis of bone fragility in the quest to prevent hip fracture. Teppo LN Järvinen, , Karl Michaëlsson, , Jarkko Jokihaara, Gary S Collins, Thomas L Perry, , Barbara Mintzes, , Vijaya Musini, , Juan Erviti, , Javier Gorricho,, James M Wright, , Harri Sievänen. BMJ 2015; 350 doi: http://dx.doi.org/10.1136/bmj.h2088 (Published 26 May 2015)