Αυξάνει η Βιταμίνη Β6 τα οστεοπορωτικά κατάγματα;
Kων/νος Σαρόπουλος, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, (ksaropoulos@hotmail.com)
Έχει παρατηρηθεί πως η αυξημένη ομοκυστεΐνη αυξάνει τα οστεοπορωτικά κατάγματα. Όμως και η αυξημένη πρόσληψη βιταμίνης Β6 σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό Journal of Bone and Mineral Research.
Ως γνωστόν η ομοκυστεΐνη είναι προϊόν του μεταβολισμού του αμινοξέος μεθειονίνη που παράγεται κυρίως υπό συνθήκες αυξημένου οξειδωτικού στρες, π.χ. άγχος, κόπωση, κάπνισμα, αλκοόλ, σακχαρώδη διαβήτη, λευχαιμία, νεφρική ανεπάρκεια, μεταβολικό σύνδρομο και αυξάνεται με την ηλικία, ενώ σπάνια έχει κληρονομική βάση (π.χ. έλλειψη της β-συνθετάσης της κυσταθειονίνης) .
Τελευταία ολοένα ενισχύεται η άποψη ότι η υψηλή ομοκυστεΐνη στο αίμα μπορεί να είναι ένας σημαντικός ανεξάρτητος παράγοντας καρδιαγγειακού κινδύνου (ιδιαίτερα για εγκεφαλικό επεισόδιο), όπως η υψηλή χοληστερόλη και η υπέρταση.
Φαίνεται μάλιστα ότι υπερομοκυστεϊναιμία επιταχύνει την απώλεια του μήκους των τελομερών (το τελευταίο κομμάτι των χρωμοσωμάτων που βοηθάει στην επιδιόρθωσή τους, το μήκος των οποίων ελαττώνεται σταθερά με την ηλικία) και μπορεί να είναι παράγοντας κινδύνου όχι μόνο για θρομβωτικά επεισόδια αλλά και νευροψυχιατρικές παθήσεις όπως η νόσος Alzheimer και το Parkinson, η στυτική δυσλειτουργία και η οστεοπόρωση.
Οι βιταμίνες Β6, Β12 και το φυλλικό οξύ (Β9) βοηθούν σημαντικά στη μείωση της ομοκυστεΐνης. Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι εάν η μείωση της ομοκυστεΐνης μέσω των βιταμινών του συμπλέγματος Β βελτιώνει την υγεία, γιατί η ομοκυστεΐνη μπορεί μεν να σχετίζεται με διάφορες ασθένειες αλλά δεν έχει αποδειχτεί ότι τις προκαλεί κιόλας.
Ενώ λοιπόν έχει παρατηρηθεί ότι τα αυξημένα επίπεδα ομοκυστεΐνης στο πλάσμα έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων, ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο ότι η θεραπεία μείωσής της επηρεάζει τον κίνδυνο κατάγματος. Επειδή η αυξημένη ομοκυστεΐνη αντιμετωπίζεται συνήθως με το συνδυασμό βιταμινών συμπλέγματος Β (Β9, Β12 και Β6), γι’ αυτό οι ερευνητές προχώρησαν σε διερεύνησή τους αναφορικά με τον κίνδυνο κατάγματος αναλύοντας τα δεδομένα από δοκιμασίες που διεξήχθησαν για τη μελέτη καρδιαγγειακών παθήσεων.
Οι συμμετέχοντες στη συγκεκριμμένη έρευνα χωρίστηκαν σε ομάδες και η πρώτη ομάδα έλαβε φολικό οξύ (0,8 mg), βιταμίνη Β12 (0,4 mg) και βιταμίνη Β6 (40 mg), η δεύτερη φολικό και βιταμίνη Β12, η τρίτη μόνο βιταμίνη Β6 και η τέταρτη εικονικό φάρμακο και παρακολουθήθηκαν σε σχέση με το κάταγμα του ισχίου κατά τη διάρκεια της μελέτης (3,3 έτη) και στην επέκτασή της (άλλα 7,8 έτη).
Στα αποτελέσματα δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της θεραπείας με φολικό οξύ συν βιταμίνη Β12 και του κινδύνου κατάγματος του ισχίου καθόλη τη διάρκεια της μελέτης ούτε για τα επόμενα έτη παρακολούθησης. Επίσης, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου μεταξύ των ομάδων που έλαβαν ή δεν έλαβαν βιταμίνης Β6 κατά τη διάρκεια της μελέτης. Ωστόσο, εκείνοι που έλαβαν βιταμίνη Β6 έδειξαν κατά 42% υψηλότερο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου σε σχέση με εκείνους που δεν έλαβαν βιταμίνη B6 κατά την παρακολούθηση μετά το πέρας της μελέτης.
Συμπερασματικά η υψηλή ομοκυστεΐνη αυξάνει τα οστεοπορωτικά κατάγματα και παραδόξως η θεραπεία με υψηλές δόσεις βιταμίνης Β6 επίσης συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου.
Πηγή: Garcia Lopez M, Bønaa KH, Ebbing M, Eriksen EF, Gjesdal CG, Nygård O, Tell GS, Ueland PM, Meyer HE. B Vitamins and Hip Fracture: Secondary Analyses and Extended Follow-Up of Two Large Randomized Controlled Trials. J Bone Miner Res. 2017 Jun 2. doi: 10.1002/jbmr.3189.