Η θεραπεία της Οστεοπόρωσης διαρκεί 5,10 ή 15 χρόνια;;;
Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος
Όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα καινούργια αμινοδιφωσφονικά με την μορφή της Αλενδρονάτης, η διάρκεια χορήγησης της για μια χρόνια νόσο όπως είναι η Οστεοπόρωση, είχε στηριχθεί στην μελέτη FLEX (2006) η οποία είχε μετρήσει τόσο την δράση όσο και τις παρενέργειες της μετά από χορήγηση της για 5 συνεχή χρόνια. Επειδή όμως οι καθημερινοί ασθενείς μας σχεδόν ποτέ δεν έχουν σχέση με τους ασθενείς που μελετώνται στις τυχαιοποιημένες RCTs μελέτες όπως η FLEX, οι οποίοι συνήθως είναι ασθενείς «θερμοκηπίου», πολλές από τις γυναίκες που ξεκίνησαν την θεραπεία την συνέχιζαν και περισσότερο από 5 χρόνια μια και δεν είχαν προβλήματα και έβλεπαν ότι ήταν δραστική. Μάλιστα ιστολογικές μελέτες που έγιναν στα δέκα χρόνια δεν έδειξαν κάποιο οστικό πρόβλημα.
Αιφνίδια από το 2008 άρχισαν να εμφανίζονται μελέτες οι οποίες έδειχναν ότι η χορήγηση διφωσφονικών για περισσότερο από 3-5 χρόνια μπορεί να προκαλέσουν άτυπα κατάγματα στο μηριαίο. Όπως ήταν φυσικό δημιουργήθηκε κάποιος πανικός στους ασθενείς όσο και στους γιατρούς τους και η χορήγηση διφωσφονικών μειώθηκε έντονα ενώ αυξήθηκαν εντυπωσιακά τα επικίνδυνα για την ζωή κατάγματα του Ισχίου. Χρειάστηκε να περάσουν δέκα και πλέον χρόνια μέχρι να γίνουν ειδικές μελέτες για να αποδειχθεί τελικά ότι χρειάζεται να θεραπεύσεις 50 ασθενείς για να γλυτώσεις από ένα πιθανά φονικό οστεοπορωτικό κάταγμα ισχίου και 40.000 για να δημιουργήσεις ένα άτυπο και εύκολα θεραπεύσιμο κάταγμα μηριαίου.
Πρόσφατα ερευνητές από τις ΗΠΑ (J Bone Miner Res. 2023, doi: 10.1002/jbmr.4885) μελέτησαν τις οστικές πυκνότητες και τα ιστορικά 2991 γυναικών οι οποίες είχαν λάβει συνεχή θεραπεία με διφωσφονικά για περισσότερο από 5 χρόνια και αποτελούσαν το 64,9% του δείγματος, ενώ οι υπόλοιπες, δηλαδή το 41,9% είχαν λάβει για περισσότερο από 10 χρόνια (μέση διάρκεια 8,8+-1,3 χρόνια). Για να δούνε στην συνέχεια πόσο μεταβλήθηκαν τα ποσοστά λήψης των γυναικών που ελάμβαναν θεραπεία για περισσότερο από 5 χρόνια πριν και μετά γίνει η συζήτηση για το ερώτημα του τίτλου δηλαδή «Πόση είναι τελικά η διάρκεια χορήγησης διφωσφονικών 5 ή 10 χρόνια και περισσότερο;» διαπίστωσαν ότι αρχικά τα διφωσφονικά για περισσότερα από 5 χρόνια τα έπαιρναν το 74,4% των ασθενών και μετά όλη την φασαρία το ποσοστό τελικά σταθεροποιήθηκε στο 70,2%. Όταν μάλιστα αναζήτησαν τα ποσοστά των ασθενών που ξεπερνούσαν την λήψη των 10 ετών αυτά ήταν αρχικά 46,6% και τελικά 33,5% (p =0,08).
To τελικό συμπέρασμα των ερευνητών ήταν ότι τουλάχιστον το 1/3 των ασθενών και των γιατρών τους δεν επηρεάστηκαν από αυτά που γράφτηκαν και συνεχίζουν να παίρνουν διφωσφονικά όσο τα θεωρούν χρήσιμα για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης τους έχοντας βέβαια στο πίσω μέρος του μυαλού τους την πιθανότητα παρενεργειών όπως και σε όλες τις άλλες θεραπείες.
Φαίνεται λοιπόν ότι αυτό που είχε πει ο αρχαίος ποιητής Ησίοδος « Η κακή φήμη είναι βαρύ φορτίο και είναι δύσκολο να απαλλαγείς από αυτήν» αφορά στην Ιατρική τις μισές περίπου περιπτώσεις, οι υπόλοιπες μισές εάν σε κάνουν καλά τις συνεχίζεις προσέχοντας.