Οδοντιατρικά προβλήματα και denosumab (Prolia) μετά από 10 χρόνια συνεχούς θεραπείας.
Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος, (myoskeletiko@gmail.com).
Στο πρόσφατο (2017) ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής εταιρείας μεταβολισμού των οστών (American Society for Bone and Mineral Research (ASBMR) ανακοινώθηκε μια μελέτη που αφορούσε τα οδοντιατρικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν σε ασθενείς που έπασχαν από οστεοπόρωση και έλαβαν denosumab, 2 φορές τον χρόνο, ανά 6μηνο για 10 συνεχή χρόνια (μελέτη FREEDOM).
Οι ασθενείς, σύμφωνα με το πρωτόκολο, κάθε 6μηνο έδιναν πλήρη αναφορά για οποιοδήποτε οδοντιατρικό πρόβλημα είχε παρουσιασθεί σε αυτούς ακόμη και για τα πιο απλό.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι από τις 3521 γυναίκες που συμπλήρωσαν την 10ετία και οι οποίες είχαν τουλάχιστον μία οδοντιατρική εμπειρία (εξαγωγή δοντιού, απονεύρωση, εμφυτεύματα ή άλλη χειρουργική επέμβαση) μόνο το 0,7% (12 ασθενείς) παρουσίασαν ευρήματα οστεονέκρωσης της κάτω γνάθου.
Οι ερευνητές, για να μειωθεί ακόμη η συχνότητα των περιπτώσεων, συνιστούν στους οδοντιάτρους να κάνουν σύγκλιση των αρχικών πληγών, να χορηγούν chlorhexidine σαν οδοντικό διάλυμμα και να δίνουν προληπτικά αντιβιοτικά όταν υπάρχει πιθανότητα πτωχής αποκατάστασης της χειρουργικής βλάβης.
Η εφαρμογή αυτών των μέτρων πρόληψης μείωσε ακόμη περισσότερο το παραπάνω ποσοστό των οστεονεκρώσεων σε μια ομάδα ογκολογικών ασθενών που όπως είναι γνωστό έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της ανεπιθύμητης ενέργειας λόγω των τεραστίων δόσεων denosumab που συνήθως λαμβάνουν.
Τα αίτια εμφάνισης μιας οστεονέκρωσης είναι εξωγενή, όπως κάπνισμα, βακτηριακές λοιμώξεις, θεραπεία με κυκλοσπορίνη αλλά και ενδογενή όπως συστημικές παθήσεις (διαβήτης, υπέρταση κ.ά), συνδυασμός γονιδίων και θρόμβωση. Δεν φαίνεται να υπάρχει σημαντική διαφορά επιπολασμού μεταξύ των διαφόρων αντιοστεολυτικών θεραπειών.
Πηγές
1. Watts et al., Evaluation of Invasive Oral Procedures and Events in Women With Postmenopausal Osteoporosis Treated for up to 10 Years With Denosumab: Results From the Phase 3 FREEDOM Open-Label Extension. Abstract 1016.
2. Izzoti A., et al. Biphosphonates-associated osteonecrosis of the jaw: the role of gene-environment interaction. J Prev Med Hyg. 2013 Sep; 54(3): 138–145.PMCID: PMC4718369