Υπερπαραθυρεοειδισμός. Πρόσφατες απόψεις για την αντιμετώπισή του.
Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος, (www.myoskeletiko.com).
Eνα από τα συνηθισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασχολούμενοι με την Οστεοπόρωση, είναι η αύξηση της Παραθορμόνης του αίματος, κάποιων ασθενών, στις συνηθισμένες εξετάσεις που γίνονται πριν από την χορήγηση κάποιας θεραπείας και η διατήρησή τους σε μέτρια υψηλά επίπεδα, αφού έχουν διορθωθεί κάποιες παραμέτροι που είναι γνωστό ότι ανεβάζουν την Παραθορμόνη, όπως πχ τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης D στον οργανισμό.
Η κλασική αντίδραση μας είναι η αναζήτηση του αίτιου με υπέρηχο ή με σπινθηρογράφημα για την διάγνωση μιας υπερπλασίας ή κάποιου όγκου των παραθυρεοειδών. Εάν η διάγνωση είναι τελικά ήπιος υπερπαραθυρεοειδισμός, λόγω υπερπλασίας, το ερώτημα που τίθεται είναι πρέπει ή όχι να χειρουργηθεί ο συγκεκριμένος ασθενής ή απλώς χρειάζεται να παρακολουθείται συστηματικά.
Την απάντηση προσπάθησε να δώσει μια προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη 191 ασθενών που διαχωρίσθηκαν σε μια ομάδα που υπέστει μετά την διάγνωση παραθυρεοειδεκτομη και μια ομάδα που απλώς ετέθει σε συνεχή παρατήρηση για 5 χρόνια. Στο τέλος της μελέτης μετρήθηκε η οστική μάζα και στην ΟΜΣΣ και το Ισχίο και οι βιοχημικοί δείκτες οστικού μεταβολισμού και στις δύο ομάδες και συγκρίθηκαν μεταξύ τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι παρόλο που τα ευρήματα τόσο κατά τη διάρκεια όσο και στο τέλος της μελέτης ήταν υπέρ της ομάδας που υπέστει παραθυρεοειδεκτομή δεν ήταν στατιστικά σημαντικά τόσο ώστε να μπορεί κάποιος να έχει μια σίγουρη άποψη.
Αρα εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι θα πρέπει κάθε ασθενής να αντιμετωπίζεται σαν ξεχωριστή περίπτωση.
Πηγή = Lundstam K, Heck A, Mollerup C, Godang K, Baranowski M, Pernow Y, Erik Varhaug J, Hessman O, Rosén T, Nordenström J, Jansson S, Hellström M,Bollerslev J; on behalf of the SIPH Study Group. Effects of Parathyroidectomy versus observation on the development of vertebral fractures in mild primary Hyperparathyroidism. J Clin Endocrinol Metab. 2015 Jan 30:jc20143441. [Epub ahead of print].