Πρόσφατα (Νοέμβριος 2013) ερευνητές από το  Texas Biomedical Research Institute μετά από πειράματα στα οστά 101 πιθήκων (baboons) διαπίστωσαν ότι ο ρυθμός οστικής αναδόμησης διαφέρει στο φλοιώδες οστούν ανάλογα με το γενετικό προφίλ του ζώου. Αλλά έχουν δηλαδή πολύ αργή αναδόμηση και άλλα πολύ γρήγορη, σε φυσιολογικές συνθήκες και χωρίς να πάσχουν δηλαδή από οστεοπόρωση ή από άλλη πάθηση των οστών.

Η πρότασή τους είναι ότι σε παθολογικές καταστάσεις, όπως είναι η οστεοπόρωση, όπου η οστική αναδόμηση είναι αυξημένη και διαφέρει έντονα από άτομο σε άτομο, η χορήγηση φαρμάκων που μεταβάλλουν τους ρυθμούς θα επιδρά πιο έντονα σε άλλα ζώα και σε άλλα πιο αργά. Αυτό ίσως είναι το αίτιο, κατά τους ερευνητές, που στους ανθρώπους, των οποίων ο οστικός μεταβολισμός ομοιάζει πολύ με αυτό των πιθήκων, ο φλοιός των μακρών οστών συμπεριφέρεται διαφορετικά στην χρόνια χορήγηση αντιοστεολυτικών φαρμάκων.

Εάν η άποψη αυτή ειναι σωστή τότε και οι δύο από τις πιο χαρακτηριστικές αλλά ιδιαίτερα σπάνιες ανεπιθύμητες δράσεις των διφωσφονικών και γενικά των αντιοστεολυτικών φάρμάκων, δηλαδή τα άτυπα αδυναμικά κατάγματα του μηριαίου και η οστεονέκρωση της κάτω γνάθου (Νιcoletti P. Et al., Genome-wide pharmacogenetics of bisphosphonate-induced osteonecrosis of the jaw: the role of RBMS3. The Oncologist 2012 on line), θα οφείλονται σε γενετικές διαφορές από άτομο σε άτομο και όχι στα αντιοστεολυτικά φάρμακα. Η μελλοντική λύση θα είναι να προσδιορισθούν τα αντίστοιχα γονίδια και στα άτομα που τα έχουν, η χορήγηση των αντιοστεολυτικών φαρμάκων να γίνεται με περισσότερες προφυλάξεις.

Πηγή = L. M. Havill, M. R. Allen, J. A. K. Harris, S. M. Levine, H. B. Coan, M. C. Mahaney, D. P. Nicolella. Intracortical Bone Remodeling Variation Shows Strong Genetic Effects.Calcified Tissue International, 2013; 93 (5): 472 DOI:10.1007/s00223-013-9775-x