Σύγκριση οστεοπαραγωγικού με αντιοστεολυτικό φάρμακο
στην μετεμμηνοπαυσιακή Οστεοπόρωση.
Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος, (myoskeletiko@gmail.com).
To romosozumab είναι ένα καινούργιο μονοκλωνικό αντίσωμα το οποίο αφού συνδεθεί με την σκληροστίνη των οστών, αναστέλλει την δράση της, επιτυγχάνοντας έτσι αύξηση της οστικής παραγωγής. Το φάρμακο αυτό συγκρίθηκε με το κλασικό αντιοστεολυτικό φάρμακο, την αλενδρονάτη, σε μια μελέτη διάρκειας 24 μηνών που συμμετείχαν 4000 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Οι ασθενείς αφού τυχαιοποιήθηκαν έλαβαν οι μισές από αυτές, για 12 μήνες romosozumab παρεντερικά και οι υπόλοιπες αλενδρονάτη, ανά εβδομάδα και μετά συνέχισαν όλες με αλενδρονάτη για άλλους 12 μήνες (Μελέτη ARCH).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στο τέλος της μελέτης το 6,2% των γυναικών της ομάδας του romosozumab και το 11,9% της ομάδας της αλενδρονάτης υπέστησαν σπονδυλικό κάταγμα. Δηλαδή παρατηρήθηκε μείωση κατά 48% του κινδύνου για σπονδυλικό κάταγμα στους ασθενείς με romosozumab. Στα κατάγματα του ισχίου οι γυναίκες της ομάδας του romososumab υπέστησαν κατάγματα σε ποσοστό 2%, ενώ σε αυτές της αλενδρονάτης το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 3,2%.
Οσον αφορά τις ανεπιθύμητες ενέργειες η ομάδα του romososumab παρουσίασε περισσότερα σοβαρά καρδιαγγειακά συμβάματα συγκριτικά με την ομάδα της αλενδρονάτης. Το εύρημα αυτό ήταν πρωτοφανές και δεν είχε παρουσιασθεί σε προηγούμενες μελέτες με το romosozumab.
Τα αποτελέσματα αυτά έδειξαν ότι το καινούργιο μονοκλωνικό αντίσωμα αυξάνει την οστική μάζα πολύ περισσότερο από την αλενδρονάτη, κυρίως στην σπονδυλική στήλη, σε γυναίκες με μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση, αλλά μέχρι να μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε στην καθημερινή μας θεραπευτική θα χρειασθεί να επιλυθεί πρώτα το πρόβλημα των καρδιαγγειακών ανεπιθυμήτων ενεργειών που προκαλεί.
Πηγή: Saag et al., New England Journal of Medicine, DOI: 10.1056/NEJMoa1708322.